حال دل با تو گفتنم هوس است ۰۴۲

«««««می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۰۴۲

فاعلاتن مفاعلن فعلان

حال دل با تو گفتنم هوس است

خبر دل شنفتنم هوس است

طمع خام بين که قصه‌ی فاش

از رقيبان نهفتنم هوس است

شب قدری چنين عزيز و شريف

با تو تا روز خفتنم هوس است

وه که دردانه‌ای چنين نازک

در شب تار سفتنم هوس است

اي صبا امشبم مدد فرمای

که سحرگه شکفتنم هوس است

از برای شرف به نوک مژه

خاک راه تو رفتنم هوس است

همچو حافظ به رغم مدعيان

شعر رندانه گفتنم هوس است