زلفش هزار دل به یکی تار مو ببست ۰۳۰

غزل نمره ۰۳۰

مفعول و فاعلات و مفاعیل و فاعلان

زلفت (زلفش) هزار دل به يکی تار مو ببست

راه هزار چاره‌گر از چار سو ببست

تا عاشقان به بوی نسيمش دهند جان

بگشود نافه‌ای و در آرزو ببست

شيدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو

ابرو نمود و جلوه‌گری کرد و رو ببست

ساقی به چند رنگ می اندر پياله ريخت

اين نقش‌ها نگر که چه خوش در کدو ببست

يا رب چه غمزه کرد صراحی که خون خم

با نعره‌های غلغلش اندر گلو ببست

مطرب چه پرده ساخت که در پرده (حلقه) سماع

بر اهل وجد و حال در های‌وهو ببست

(دانا چو دید بازی این چرخ حقه‌باز

هنگامه بازچید و در گفتگو ببست)

حافظ هر آن که عشق نورزيد و وصل خواست

احرام طوف کعبه‌ی دل بی وضو ببست