صبا ز منزل جانان گذر دریغ مدار ۲۴۷

«««««🍷می‌بهـااااااااا»»»»»

غزل نمره ۲۴۷

مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن

صبا (۱۲۴) ز منزل جانان گذر دريغ مدار

وز او به عاشق بی‌دل خبر دريغ مدار

به شکر آن که شکفتی به کام (دل) بخت ای گل

نسيم وصل ز مرغ سحر دريغ مدار

حريف عشق تو بودم چو ماه نو بودی

کنون که ماه تمامی نظر دريغ مدار

جهان و هر چه در او هست سهل و مختصر است

ز اهل معرفت اين مختصر دريغ مدار

کنون که چشمه‌‌ی قند است لعل نوشينت

سخن بگوی و ز طوطی شکر دريغ مدار

مکارم تو به آفاق می‌برد شاعر

از او وظيفه و زاد سفر دريغ مدار

چو ذکر خير طلب می‌کنی سخن اين است

که در بهای سخن سيم و زر دريغ مدار

غبار غم برود حال (به) خوش شود حافظ

تو آب ديده از اين رهگذر دريغ مدار