ای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر ۲۴۸

«««««🍷می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۲۴۸

فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن

ای صبا نکهتی از کوی فلانی (۶) به من آر

زار و بيمار غمم راحت جانی به من آر

قلب بی‌حاصل ما را بزن اکسير مراد

يعنی از خاک در دوست نشانی به من آر

در کمينگاه نظر با دل خويشم جنگ است

ز ابرو و غمزه‌ی او تير و کمانی به من آر

در غريبی و فراق و غم دل پير شدم

ساغری می ز کف تازه‌جوانی به من آر

منکران را هم از اين می دو سه ساغر بچشان

وگر ايشان نستانند روانی به من آر

ساقيا عشرت امروز به فردا مفکن

يا ز ديوان قضا خط امانی به من آر

دلم از دست بشد دوش چو حافظ می‌گفت

کای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر